29 Aralık 2008 Pazartesi


Alt dudağında bir yara açılmış...Sanki her an kanayacakmış gibi taze duruyor.Oyun kağıtlarını dağıtırken farkettim...
Sıcak bir yerdeyiz.Masalarda garip desenli örtüler,duvarlarda kabartmalı tablolar var.Kağıtlar dağıtıldıkça,dumanımız onu boğdukça,ben biraz daha aptallaşıyorum...O bir kaç saniyelik anda,ciğerlerime çektiğim duman,yönünü şaşırıp beynime doluyor...
İşte o zaman,kupa kızı,karo as'ı alabilecek kadar güçlü hissediyor kendini...Ne kağıtlar arası hiyerarşiyi umursuyor ne de sadece kendi türünü alıkoyabileceğini...
Ve oyun bittiğinde berabere kalıyor herkes...
Tüm bunlar olduktan sonra ters yönlere alınan yol,o vedalaşma anı,o görüşürler anlamsız geliyor...
Ben buraya onun için gelmiştim.Kendim için gitmek rahatsız ediyor...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder