ZOR
Hayat bir kadın,
Ve ben üflüyorum onun hiç kurumayan ojelerine.
Nefesim kesiliyor,
Kanla karışık yağmurlar altında
Susuz kalıyorum.
Tuzdan yollar var yüzümde,
Gözyaşlarımın açtığı.
Binlerce şırınga izi damarlarımda
Ve ayırtedebildiğim ayak sesleri kafamda.
Karınca karmaşası,
Dilimde hiç kaybolmayan paslı demir tadı.
Çevremde, arkamdan fısıldayan tuğla yığınları.
Sevişmek zor.
Dokunmak zor.
İzlemek zor.
Bir poşete doldurulmuş gibi ,
Çürümüş ceset gibi.
Ölmek zor.
Soğumak zor...